. God gave us oil! He gave it to us! How can God's gift be bad?
-I don't know. He gave you a brain too and you messed that up pretty damn good.
. I want you sons of bitches out of my house now!
-If Hitler were alive, he'd tell you not to think about oil.
. *You're* the Hitler! We took a Sudanese refugee into our home!
-You did. But how did Sudan happen, ma'am? Could it possibly be related to dictatorships that we support for some stupid reason?
. You shut up! You get out!
-You shut up! Come on. Let's get out of here.
Vanaf morgen, en tot ergens in augustus, zendt de VRT voor het eerst in zijn geschiedenis MONTY PYTHON'S FLYING CIRCUS uit. En uiteraard, op een absurd uur. Canvas, 0u00
De vader van alle quizmasters heeft Katja terug in de lade gestoken en keert terug naar één van de beste quizzen ever. U kan -mits betaling en de aanwezigheid ener Telenetdecoder in uw living- zelfs meespelen. Dan roepen wij veel liever het antwoord naar de kijkkast, verdomme!
De Canvascrack, vanavond, 21.40
'OH HERE'S TO MY SWEET SATAN...'
'The one whose path would make me sad, whose power is Satan. He'll give those with him 666, there was a little tool shed where he made us suffer, sad Satan.'
Ofte een omgekeerde Stairway to Heaven van Led Zeppelin.
Een aardige collectie Backmaskings, of de verborgen boodschappen in uw favoriete platen vindt u hier, een aardige jongeman gooide er enkele leuke in een flashbestandje en u kan het hier ook zelf eens proberen .
En als u ons nu even wilt excuseren, we krijgen net zo'n vreselijke zin om een jonge maagd te offeren en ons naakt in haar stollende bloed te wentelen. Tot de volgende!
HANK PINE & LILY FAWN
Voor wie tijdens hun triomftocht vorig jaar in de Video er niet was, geen nood, u krijgt een tweede kans om geheel gratis te genieten van deze maffe bende Canadezen. Hilarische maar verdomd goeie songs, een podiumact waar Lordi een puntje aan kan zuigen, en -oh ja- getapdans! Wij wilden hen op Pukkelpop, maar de Vooruit will do!
Vooruit Kaffee, vrijdag 30 juni 2006, 22:00
http://myspace.com/hankandlily
En een voorproefje... (realplayer)
BELGISCHE KORTFILMS
NPS Korte Films heeft een meer dan aardige collectie kortfilms online staan. Deze maand loopt er een special over de Belgische shorts. En dat is goed nieuws, want 'onze' tegenhanger van de site, Kortfilm.be, kan slechts dromen van een vette database als die van de bovenburen.
Enfin, al bij al staat er u maar één ding te doen. Lui achteroverzakken en genieten van dit online filmfestivalletje!
DAS ALDI COMBO - The Dirt On The Ground
Deze jongens zijn vrij recent geleden al eens opgedoken op de vorige thuisbasis van LSBS, maar dat weerhoudt er ons helemaal niet van om ze nóg eens ter uwer aandacht te brengen. Al kan het feit dat ons exemplaar van hun eerste EP net door de brievenbus viel er ook iets mee te maken hebben.
Als we u een kleine tip mogen geven: begin met de B-kant (ja, de B-kant, dit is vinyl, mensen!), met twee covers van Ike Turner en The Cramps, respectievelijk Thinking Black en Human Fly.
Het gaat ons niet zozeer om de grote namen die onze favoriete Noorderburen hier coveren, het zijn gewoon twee dijken van nummers waarop u niet kàn stilzitten, en al zeker niet in deze heerlijke versies.
De A-kant laat eigen, iets rustiger materiaal horen, zo is titeltrack The Dirt On The Ground een knetterend nummer dat misschien nét iets te lang duurt, maar waarin er pittig georgeld wordt. De tweede A-track is het uitstekende Thinking Black.
Kortom, Nederland bewijst dat er wel degelijk goede muziek uit kan komen met deze schijf voor een zomer die maar niet wil komen!
THE WHITE ALBUM
Jack White en Brendan Benson doen een Beatleske
White mag dan met zijn recente Coca Cola-commercial heel wat onschuldige fanzieltjes verloren hebben, het kan ons geen reet schelen. Samen met buddy Brenson richtte hij een nieuw bandje op, beluisterde hij snel nog eens zijn oude Beatles, Led Zeppelin en The Who-elpees en gooide hij een kort plaatje (het ding klokt af op 34') de winkels in. En God? Die zag dat het goed was.
The Raconteurs - Broken Boy Soldiers, of: Hoe gooi ik alle sixties-rock-clichés op een hoop en maak er verdomd kinky nummers mee?
Steady As She Goes, de eerste single is erg radiovriendelijk, blijft lekker lang hangen, en heeft een riff om u tegen te zeggen. We kregen er alvast enorm veel zin in de rest van de plaat door. Spijtig dan wel dat die honger bij de eerste luisterbeurt nog serieus bleef rommelen. Het 'Leuk, maar...'-gevoel, u kent het wel.
Gelukkig zitten we ondertussen al aan sessie 6, en wij melden u dan ook met enige trots: Goddamn' wat een plaat! Variatierijke nummers, geschreven met een half oog op de pop-encyclopedie en gespeeld met liefde en vakkennis.
Het album knalt open met Steady..., maar zwakt meteen even af met het aardige, maar niet denderende Hands. De draad wordt echter snel weer opgepikt door Broken Boy Soldier, meer dan duidelijk geïnspireerd op Zeppelins Kashmir, maar daarom niet minder goed.
Fijn gebliep en gitaarwerk in Intimate Secretary, een nummer met erg grappige lyrics (I've got a rabbit it likes to hop/I've got a girl and she likes to shop/The other foot looks like it won't drop/I had an uncle but he got shot/etc.). Together, een ballad met puike zang van Benson, legt een rustpunt halverwege het album, om dan weer op tempo te raken met de sterke maar trage riff van Level.
Store Bought Bones is het bizarste nummer van het album, dat van een Millionaireachtig iets evolueert naar een soort van Black Sabbath meets The Doors. In al deze nummers mogen de Beatles-invloeden echter niet onderkend worden, wat ze er nog wat proberen in te wrijven met het McCartneyeske Yellow Sun en de iets mindere voorlaatste, Call It A Day. Afsluiter Blue Veins moet een verloren gegane track van Abbey Road zijn. No doubt 'bout it...
De conclusie? Te 'geïnspireerd door ...' om zelf een klassieker genoemd te worden, maar aangezien Lennon en Harrisson de eeuwige jachtvelden al opgezocht hebben, is dit die laatste Beatles-plaat waar u al zo lang op wacht. Hoppa, luisterbeurt 7!
DIE ANDERE
Die andere is raar
Dat is maar al te waar
Die andere ben ik
’t Is dan pas dat ik schrik
In de Vlaamse tak van de Europese campagne 'Allemaal Anders, Allemaal Gelijk' brengen de twee cartoonfiguurtjes Mie en Mo Bizar kinderen en jongeren, maar ook de iets oudere medemens op een ludieke manier wat respect bij voor die andere. En daar horen protestsongs bij! Geen Dylaneske folkmelodiën, maar fijne popnummertjes die aangenaam doorslikken en een warm gevoel in de maag nalaten.
De tekst is van Raymond, de muziek -naar keuze- van X!nk, Sidus (lees: Laïs), Sweet Coffee en -onze persoonlijke favoriet- Stijn!