LadyshaveBobsled

Afgelopen week mochten we zowel 'Een platte aaneenschakeling van onnozelheid/vernedering van vrouwen en gehandicapten/politiek en maatschappelijk incorrect/een brutale opeenstapeling van vulgariteiten/personages en dialogen missen subtiliteit/gratuit geweld/Brusselmans is niet verfilmbaar' als 'Emilio Estevez, Elijah Wood, Lindsay Lohan, Demi Moore, William H. Macy, Heather Graham, Sharon Stone, Christian Slater, Joshua Jackson, Ashton Kutcher, Laurence Fishburne, Martin Sheen, Helen Hunt, Anthony Hopkins' aanschouwen.

We hesen Koen Mortier nét niet op een sokkel toen hij in Focus Knack verkondigde dat hij Het Eiland Vlaamse shit vond. Enfin, het omverschoppen van dergelijke heilige huisjes past wonderderwel in zijn niet al te subtiele anti-reclame campagne, maar toch, het moest eens gezegd worden!

En er wordt wel meer geschopt in Ex-Drummer. En verkracht. En met bakstenen geslaan. En gekopstoot. En... Maar hoewel de collectieve pers u probeert een schuldgevoel met de proporties van Dikke Lul's geslacht aan te praten, bent u geen sadist of psychoot als u deze prent net als ons fuckin' ace vindt.

De met seks en geweld doorspekte wereld die Mortier tot leven brengt, is namelijk tegelijk afgelikt en gortig, surreëel en herkenbaar, doodziek en geestig. Een update van wat Belvaux deed in C'est Arrivé, met lekkere stukjes Trainspotting, Gummo en Koroshiya 1. Een visueel pareltje, met een weinigzeggende nihilistische plot, geile muziek en vettige personages. De uppercut die de Vlaamse film weer dringend nodig had komt dus verrassend genoeg niet van Firmin. IMDb

Aan de andere kant van het filmspectrum vinden we dan weer Emilio Estevez' ensemblefilm rond de moord op Robert 'Bobby' Kennedy in '68. Nu moesten we al heel hard nadenken voor we ons een rol van Estevez herinnerden (het werd The Breakfast Club), laat staan dat we iets van zijn werk als regisseur voor de geest konden halen.

En dan komt Bobby in de zalen, met een cast om u tegen te zeggen, met als raamverhaal een moord waar we van heel ver al iets van gehoord hadden. Reden genoeg voor een herontdekking van Estevez én een geschiedkundig onderonsje, denken we dan. Hop, naar de cinema!

Twee uur later wandelen we aangenaam verrast de relatieve winterkou tegemoet. Terwijl Estevez toch af en toe uit de bocht vliegt (moraliserende vingertjes à volonte), waren we bij momenten echt ontroerd. De mini-plotjes van de verschillende personages worden knap met elkaar verweven, en boeien in al hun eenvoud. Maar natuurlijk moet je met zulke ronkende namen op je affiche al heel hard je best doen om het te verknallen. IMDb