LadyshaveBobsled

Nu die spreekwoordelijke laatste loodjes gevallen zijn (althans voordat de examens van start gaan), vonden we enkele uurtjes de tijd om op ons gemak en gat te zitten, en de sfeer van t:me op te snuiven.

Meg Stuart/Damaged Goods - Revisited

Meg Stuart en haar companen nemen waardig afscheid van het immense, twee verdiepingen tellend decorstuk dat Anna Viebrock 4 jaar geleden voor hen ontwierp. Terwijl de verbaasde blikken van het winkelend Zuidpubliek over de scene flitsen, wordt er duchtig met stukken gips, fietsen, tafeltjes aan koorden en contrabassen heen en weer gecrosst, onder de met oscilliscopen doorspekte soundscapes van Paul Lemp, Simon Lenski & Bo Wiget.

De typische Stuartdansen -bevreemdend, ritueel, erotisch- worden in een sobere, soms wat saaie maar al bij al intrigerende performance gegoten, waarbij u zich voortdurend zal afvragen waar die grens tussen choreografie en toeval nu eigenlijk ligt.

Ambrosia's Tafel - De Ware Gedachtenvertellers

“Ik kan niet stoppen met denken want mijn hersenen zitten altijd in mijn hoofd”

Confronterende, echte emoties. Zes autistische kinderen schotelen u hun leven en gedachten voor en slagen, samen met hun begeleiders en studenten van St-Lucas Brussel, waar gevestigde waarden keihard op hun bek gaan. Het boeiend spel met symbolen en popcultuur maakt hun fantasiewerelden, vol eenvoudige, haast primitieve beelden zitten vol kinderlijke symboliek, des te herkenbaarder. Rep u naar de Vooruit, want de mooiste installatie die we al onder ogen kregen is er nog tot zaterdag te bewonderen!

Shape Moreton met Charles Hayward

Experimenteel zonder de experiment, bluesy zonder de blues, funky zonder de fun... Teleurstellend concertje, dus gingen we maar een appelsapje drinken in den Amber.